Van Chili naar Argentinië en weer terug

Ja ik hop zo´n beetje heen en weer tussen Chili en Argentinië. Gelukkig is het makkelijk hier om de grens over te steken, geen visum nodig dus dat scheelt weer.

Sinds mijn vorige bericht heb ik alweer heel wat kilometers afgelegd in deze 2 enorme landen.
Na een paar dagen in Valparaiso, waar het overigens heerlijk weer was en een heerlijk strandje in de buurt, was ik wel weer voldoende hersteld van mijn vervelende avontuur en ben ik op pad gegaan naar Mendoza, in Argentinië. Gelokt door de verhalen over de heerlijke wijnen aldaar. En dat was ook helemaal waar! Heb een dag een wijntour gedaan, 4 bodega´s langs en overal proeven, tja, dan weet je wel hoe je je ´s avonds voelt: heerlijk rozig!
Ik moet zeggen dat ik in Mendoza een heerlijk hostel had gevonden, veel activiteiten zoals BBQ en een cursus empanada´s maken. Empanada´s zijn een soort bladerdeegpakketjes, gevuld met vlees, vis, groenten of kaas en dan gefrituurd of in de oven gebakken. Heerlijk en verkrijgbaar op het hele Zuidamerikaanse continent.
Na Mendoza ben ik doorgetrokken naar Bariloche, in het merendistrict. Een heel mooi gebied met prachtige meren en  vulkanen. Het was daar wel een stukje kouder dan in Mendoza maar gelukkig nog steeds wel droog.

Na Bariloche terug naar Chili, een nachtje in Puero Montt om daar mijn tocht met de ferry  van 6 tot 9 april naar het zuiden te regelen. Het is een 4 daagse ferry tocht van Puerto Montt naar Puerto Natales (zuid Patagonië). Moet een prachtige tocht zijn langs fjorden, gletschers en een stuk over de Pacific. Wordt vast ook wel koud en misschien wel nat maar ik heb er erg veel zin in! Ook maar pillen mee tegen zeeziekte, je weet maar nooit!
Dat geregeld hebbend, een busticket naar Chiloé Island gekocht. Het op één na grootste eiland van Zuid Amerika (ik weet even niet wat het grootste eiland is).
Het is een heel bijzonder eiland met huizen op palen (Palafitos), houten kerken, houten huizen en winkeltjes uit zo´n beetje de zestiger jaren, prachtige baaien en charmante dorpjes. En een traditioneel gericht: Curanto. Een mix van schelpdieren, kip, varkensvlees, worst en aardappel. Oorspronkelijk werd dit in de grond met hete stenen afgedekt en gaargestoofd, maar de versie die ik heb gegeten was gewoon in de keuken bereid. Ik heb het geprobeerd, maar een keer was genoeg. De mossels gingen nog wel maar het andere vlees was niet zo´n succes. Doe mij maar een empanada of een boterham met kaas! Ik moet zeggen dat de Chileense keuken niet is om over naar huis te schrijven.
Op de valreep ook nog pinguins gezien. Er waren er nog een paar op een eilandje voor de kust van Chiloé. De meesten waren inmiddels al weer in de grote oceaan verdwenen. In september-oktober komen ze dan weer terug om eieren uit te broeden en hun jongen groot te brengen.

Na Chiloé ben ik nu weer terug op het vaste land, in Puerto Varas, ook in het merendistrict maar nu aan de Chileense kant. Qua temperatuur is het hier heerlijk en Puerto Varas ligt ook aan een meer met een klein strandje dus ik vermaak me hier wel. Er zijn ook veel dingen te zien in de omgeving maar ik ben een beetje moe van het sightsee-en dus luier ik hier maar een beetje rond met mijn boekje. Vandaag is het wat regenachtig, dus mooie gelegenheid om mijn verhaal te schrijven. Heerlijk is het dat in de hostels hier overal computers zijn, dus ik mis mijn laptopje nog niet al te erg.

Goed dat is het weer voor even. Heb nog iets meer dan een maand te gaan, en het gaat nu heel snel.

Groeten en liefs uit Puerto Varas!