Ja hoor, gearriveerd!
16 oktober 2011 - Quito, Ecuador
Hier dan mijn eerste berichtje uit Quito. Goede reis gehad met enige vertraging op het laatste stuk naar Quito. Eenmaal in Quito aangekomen duurde het nog zo’n 1,5 uur voor ik door de paspoortcontrole en de douane was, maar uiteindelijk om 1 uur ’s nachts (bij jullie was het toen alweer zaterdagochtend 8 uur) zag ik in de ontvangsthal iemand met het bordje “Marja Boer” staan. Een heerlijk gevoel want ja, je weet het maar nooit he? Stel dat er niemand had gestaan… Toen snel met de taxi naar het gastgezin. Lourdes, de moeder des huizes, was gelukkig nog wakker en bracht mij rap naar mijn kamer (een eigen huisje in de tuin) en ik ging even rap mijn bed in. Heerlijk te kunnen liggen.
Zaterdag kennisgemaakt met één van de andere studenten die bij het gastgezin logeert en met haar en nog twee andere meiden, allen uit Duitsland, met de bus naar de equator (voor degenen die het nog niet wisten: daar komt de naam Ecuador vandaan). Beetje vermoeiend was het om Duits, Engels en Spaans te spreken/horen maar het was wel heel gezellig. En ja ik heb op de evenaar gestaan, alleen was het de toeristische versie, de echte lijn ligt ergens 150 meter ervandaan maar niemand kon ons vertellen waar we die precies konden vinden. Dus ja, dan maar een foto van Marja op de nep-evenaar, toch leuk.
Vandaag lekker in mijn eentje de oude stad, centro historico, verkend. Prachtige koloniale gebouwen en enorm veel kerken. Veel Ecuadorianen hadden hetzelfde idee en het voelde heerlijk om tussen deze vriendelijke mensen op het Plaza Grande te zitten.
Nog even over het weer, heel belangrijk voor ons Nederlanders: uitermate wisselend. Zorg dat je iets warms bij je hebt en ook een paraplu of regenjas want het kan binnen een paar minuten omslaan van lekker warm in een flinke plensbui of een bewolkte lucht met een koud windje. ’s Avonds koelt het sterk af. Ik lig in mijn bed onder 3 dekens en nog eens een extra dikke deken. Flinke stapel dus maar wel lekker warm.
En ja, morgen begint de Spaanse les. Hier in huis wordt voornamelijk Spaans gesproken. De studenten (met mij erbij 4) onderling spreken Spaans, per gratie enige vertaling voor mij, en Lourdes spreekt geen Engels dus ja, ik moet er aan geloven. Deze eerste twee dagen al wat woordjes opgepikt en ik kan de gesprekken al aardig volgen maar schrik me wel een hoedje als mij dan opeens iets gevraagd wordt. Gaat wel over, denk ik dan maar.
Fijn dat de reis goed is verlopen. Succes met de taal. Ben net op terschelling geweest waar ze fries praten. Nou, dan zit jij goed met die spanjolen.
Ariba, maurits
Leuk om te lezen dat je al spaans verstaat. En ik zorg wel dat je Nederlands op peil blijft!
Wat ben jij een bofkont zeg, het lijkt me heerlijk om ook in zuid amerika te zijn, hier is het but!!! weer. Je hoeft in iedergeval je winterjas nog niet te pakken.
Wat goed dat je het spaans al kan volgen, knap hoor.
Ons tennis clubje mist je wel hoor, we zitten in een groep met z'n 5jes, op een baan en we krijgen les van Freek :), in iedergeval is het hem wel duidelijk wie er het meeste loopt tijdens een partijtje en wie het liefst een ander ziet lopen (dit laatste kan natuurlijk alleen Kate zijn). Heel veel succes met het leren van de taal, als je terug komt dan spreek je dit natuurlijk vloeiend!!!! Geniet van alles wat je meemaakt. Lieve groeten van Marja
In Rome nog aan je gedacht. Het leek me opeens ook leuk om daar te blijven en Italiaans te leren.
Wel raar hoor dat er niemand meer is waar ik me 's morgens kan melden op 't werk. Inge was er gelukkig wel, maar zij moet ook nog wennen.
Hartelijke groeten, Judith
Afgelopen weekend je bericht gelezen. Veel succes met de Spaanse taal. Dan even heel wat anders, maar toch wel grappig. De wereld is klein, ook al ben je ver hier vandaan. Zondagavond waren Hans en Janny de Rijk bij ons. Zij hebben ook veel contact met de familie Apperloo die in Boskoop komt.
Zij hadden de vader uitgenodigd om te komen eten. Toen kregen we het over Jan en Marieke die in Afrika geweest waren, die jij ook in Nepal ontmoet hebt. Jannie en ik wisten ons niet meer precies te herinneren wie er in jouw huis aan de Torenstraat zouden bivakkeren. Janny en Hans zeiden dat ze ergens in Alphen onderdak gevonden hadden. Nou, zei ik, dan bel ik toch even het nummer van Marja. Na enige momenten kreeg ik eerst je antwoordapparaat, maar toen werd de telefoon opgenomen door Marieke. Ik vertelde de situatie en Janny de Rijk heeft daarna nog een aardig tijdje met Marieke zitten praten. Ze vonden het heel bijzonder dat Jan en Marieke in jouw huis wonen. Ik moet de hartelijke groeten doen van Hans en Janny de Rijk en je heel veel plezier toewensen. Bij deze!
Hier gaat alles zoals het gaat.
Groeten, ook van Jannie en tot je volgende verslag.
Ad